Inis Gjoni: Lutja për Vitin e RI? Të vazhdoj të jem e lumtur!

Regjisorja Gjoni rrëfen të veçantat e saj të
vitit që po lëmë pas

Fundviti është koha e bilancit. Artisja e mirënjohur Inis Gjoni, e bën
një të tillë në këtë rrëfim për gazetën “Mapo”. Padyshim që ka qenë një
vit i mbarë profesionalisht, por edhe në jetën e saj private. E kënaqur
për suksesin e shfaqjes “Vdekja e një mbretëreshe”, ajo ka vendosur të
mos bëj asnjë pushim, por ka nisur punën për një komedi që do të vihet
në skenën e Teatrit Kombëtar, vitin e ardhshëm. Ndërkaq, si e sheh të
ardhmen Gjoni… Le të ecim me të për të mësuar më tej…

Zmadho fotografinë

















Nga Ilda Lumani

Inis, si ka qenë ky vit për ju?

Viti, shumë i këndshëm. Shumë i mirë, shumë punë që nuk i kisha
planifikuar, siç ishte prezantimi i “Miss Shqipërisë”, (në një kohë që
mendoja se do të isha pak më larg spektakleve), përfundimi i masterit më
dha shumë kënaqësi, shumë më tepër kënaqësi më ka dhënë shfaqja “Vdekja
e një mbretëreshe”, pra jam shumë e kënaqur nga viti 2010. Por
10-vjeçari që vjen, mendoj se do të jetë akoma më i mirë.

Në aspektin profesional apo personal?

Në aspektin tërësor. Njeriu pretendon për më mirë në të gjitha aspektet e jetës.

Duke qenë se kishit kohë që i mungonit spektakleve, ju zgjohet
dëshira (aq më tepër pas prezantimit të “Miss Shqipërisë”) për të qenë
sërish pjesë e tyre?

Për momentin, absolutisht jo! Megjithatë, unë kam edhe një bindje të
brendshme, që nëse më shijon një gjë, në një moment nuk them që kjo gjë
nuk bëhet, unë lë gjithmonë një hapësirë. Kjo edhe në rastin e
spektakleve, them se për momentin që jam e tërhequr, por kjo nuk do të
thotë se nëse gjej një hapësirë të mirë dhe më bëhet një ofertë e mirë
nuk e pranoj.

Tërheqja ndaj spektaklit ka lidhje me faktin se doni t’i përkushtoheni edhe më shumë teatrit?

Kam përshtypjen se çdo gjë kërkon një pjekuri profesionale, kërkon të
pozicionohesh në zanatin tënd. Mbaj mend që kur kam qenë në shkollën e
baletit, përdorej shumë fjala zanat. Në atë kohë nuk më pëlqente shumë
dhe mbaj mend që e përsëriste shumë Zoica Haxho, se ky ishte zanati
juaj. Mua nuk më pëlqente shumë si shprehje, pro ja që duke ardhur, duke
kaluar vitet, më pëlqen më shumë zanati, sesa profesioni. Kështu që
them që më mirë të pozicionohem dhe të kanalizohem në zanatin tim, sesa
të jem e shpërndarë dhe e pastabilizuar.

Përmendët baletin. Si e kujtoni sot…

Aaaaa. Me shumë mall! Me shumë, shumë mall. Gati nuk e dija që do të më
merrte malli kaq shumë për baletin dhe kur kam rast që ndodhem vetëm, në
palestër, në shtëpi, ndjej një kënaqësi më të madhe për baletin klasik
se ç’kam ndjerë kur kam qenë në shkollë. Kur isha në shkollën e baletit,
isha më e tërhequr nga baleti modern dhe shumë më pak ndaj baletit
klasik. Ndërsa tani ndjej të kundërtën dhe dëshirën për të kërcyer e
shfaq vetëm në balet klasik… Çështje malli…

Ka Inisi pendesa…

Në lidhje me profesionin absolutisht jo. Njeriu gjithmonë thotë do të
doja të kisha bërë më tepër, dhe e themi ndonjëherë të gjithë këtë
shprehje, por kur e mendoj sesi ka ardhur çdo gjë, se cilat kanë qenë
kushtet, sa kam dhënë për kohën kur kam qenë e angazhuar me baletin apo
me prezantimin, kështu që them se nuk kam pengje. Ndoshta me teatrin
mund të isha marrë edhe pak më tepër, por edhe kur e mendoj tamam,
tamam, them se çdo gjë ka pasur kohën e vet dhe çdo gjë është përshtatur
në bazë të moshës, në bazë të pasionit.

Kë do të cilësonit si periudhën më të artë të karrierës suaj?

Periudhën më të artë…?! Mendoj se më e arta është ajo kur ti fillon e
njihesh. Dhe ajo të duket sikur është më e arta dhe pastaj fillon e
bëhet situata më normale dhe besoj se më e arta, në bazë të ndjesisë
sime dhe jo në bazë të logjikës, është kur kanë qenë hapat e mia të
para, kur e ndjeja që më përkëdhelej sedra, që punoja, që isha pjesë e
ekranit.

Ky fundvit si është për Inisin. Ku do t’i kaloni festat?

Sot (dje) do të mblidhemi të gjithë për Krishtlindje, pasi përveç festës
së Krishtlindjes, është edhe ditëlindja e Ingridit. Kështu pas darke
besoj se do të dalim diku. Vitin e ri e kemi planifikuar në Shqipëri, pa
lëvizur, të gjithë bashkë dhe pas orës 12 të natës do të mblidhemi në
një ambient privat për të festuar dhe pirë diçka.

Cila është gjëja më e bukur që ju ka ndodhur këtë vit?

(Qesh)… Takimi me njerëzit më të dashur… por edhe evenimentet e anës profesionale.

Çfarë pretendon nga viti i ardhshëm?

Në përgjithësi gjithë njerëzit luftojnë për të qenë të lumtur. Nëse lutem që të vazhdoj të jem e lumtur, do të jetë shumë mirë!

Jua urojmë dhe ne!