Historia e djalit që mposhti kufizimet fizike

Historia e jashtëzakonshme e një 27-vjeçari me aftësi të kufizuara
fizike, u vendos në fokusin emisionit të pasdites në Top Channel.
Darjan
Konomi, i diplomuar në gazetari në Greqi dhe me master në Itali, folës i
katër gjuhëve të huaja, ndihet po aq i barabartë sa të gjithë të
tjerët, pavarësisht një defekti të lindur.

I lindur përpara kohe,
i pari emigrant shqiptar i përzgjedhur në forumet e PASOK-ut,
rrezikonte të qëndronte të gjithë jetën në karrige me rrota.

”Kur
lindi, një prej mjekëve pediatër më të mirë në Shqipëri na tha se ky
fëmijë nuk do të ecte kurrë. Për familjen tonë, një familje sportistash
dhe me një gjysh kampion noti, ishte një tragjedi e vërtetë”, kujton
babai i Darjanit.

”Duke qenë se edhe vetë jam sportist, fillova
t’i bëja djalit ushtrime nga ato që mendoja se do ta lejonin të ngrihej
në këmbë dhe që prej moshës tre vjeç e gjysmë, ai mundi të ngrihej vetë
në këmbë”.

”Qëllimi im ka qenë gjithmonë që të jem si të tjerët.
Për këtë jam detyruar që të tejkaloj vazhdimisht vetveten”, thotë
27-vjeçari.

Familja e tij u detyrua të emigronte në Greqi vite
më parë, për të mundur që t’i jepte një trajtim më të mirë Darjan-it.
Atje, ai u angazhua shumë shpejt me sporte të ndryshme.

”Ëndrra
ime ishte të luaja një ndeshje futbolli. Kur nisa stërvitjen më dhimbnin
këmbët dhe i gjithë trupi, por vazhdova të stërvitesha, qoftë për
dhjetë minuta në fushë.

Një prej momenteve më të bukura të jetës
sime do të mbetet kur shoku i skuadrës më dha dorën kur po hyja në
fushë dhe më tha se betejën tijme e kisha fituar”, shton i emocionuar
kur kujton ngjarjet.

Kur kishte menduar se kishte fituar ndaj
kufizimeve të tij fizike, Darjani u detyrua të rikthehej në Shqipëri.
“Në një ambient shumë më paragjykues. Për mua ishte e vështirë ta
përballoja psikologjikisht, pasi ndodhesha në momentin më të suksesshëm
të jetës sime”, thotë 27-vjeçari.

Aktualisht, ai punon çdo ditë
si skenarist dhe regjisor në një qendër ditore për fëmijë me aftësi të
kufizuar mendore, gjë që i ka dhënë sërish besimin tek vetvetja se me
punë mund të arrihet çdo gjë.

”Personalisht, shumë njerëz më
thonë që jam i çmendur që nuk marr pensionin që me të drejtë më takon
nga shteti. Megjithatë, unë mendoj se në mënyrë që të quhem i barabartë,
duhet ta nis barazinë nga vetja dhe nga pretendimet e mia”.

Darjan
Konomi-t tani i mbetet të realizojë edhe një ëndërr të fundit. “Dua të
krijoj familje. Nuk kam paragjykime për gruan, unë e ndiej veten të
barabartë me të gjithë”.

Familja e Darjanit, pavarësisht hapave
të jashtëzakonshme që ka bërë ai në jetë, vazhdon ta shtyjë djalin që të
arrijë gjithmonë e më lart. ”Darjani u rrit me shumë dashuri, si nënë
jam e kënaqur me dëshirën që ka për punën dhe dëshiron që të ketë më
shumë vullnet për të ecur më përpara në pikën ku ka arritur.

Do të më pëlqente që djali im të vazhdojë të mësojë gjuhë të huaja dhe përse jo, të bëjë edhe një master të dytë”.