Si e kanë ndryshuar gjuhën gjimnazistët (E lexuar 134 herë)

Është
diçka e zakonshme midis të rinjve që ata të krijojnë një gjuhë të tyre
të posaçme, në gjendje që t’a deshifrojnë vetëm ata.

Këto
alfabete të reja dhe kode gjuhësore u vendosën në qendër të emisionit të
pasdites në Top Channel, i cili vizitoi nxënësit e Liceut Muzikor të
Tiranës.

”Ne kemi pothuajse dy vjet që flasim me njëra-tjetrën
ndryshe, në mënyrë që mos të na kuptojnë të tjerët. Kur kam ardhur në
fillim në shkollë flisja me f, por askush nuk më kuptonte. Më vonë kur
kuptova që edhe Kamela fliste kështu filluam t’a praktikonim shumë në
shkollë dhe në shtëpi”, tregojnë dy gjimnaziste, Kejti dhe Kamela.

Megjithatë,
ato nuk janë të vetmet që kanë mundur të realizojnë këtë mënyrë të
folure, pasi breza të të tërë të rinjsh e kanë praktikuar përpara tyre.

Enea,
një tjetër nxënës i kësaj shkolle, në fillim e kishte të pamundur të
kuptonte se çfarë bisedonin me gjuhën e tyre të çuditshme, shokët dhe
shoqet e tij. Më pas, edhe ai u bë pjesë e “konspiracionit”.

“Kur
kam ardhur në fillim në lice nuk dija të flisja si shokët e mi dhe më
është dashur pothuajse 2-3 javë për të mësuar. Qëllimi kryesor është që
të tjerët të mos na kuptojnë kur ne themi sekretet tona me
njëri-tjetrin”.

Notat muzikore apo pentagrami janë simbole të një
bote që në vetvete është sa e vështirë aq edhe magjepëse. E ndoshta,
është pikërisht gjuha artistike ajo që ka nxitur tek këta të rinj
dëshirën për të shkuar më tej, me mësimin e një alfabeti të tyrin
personal, i cili nuk bën pjesë në asnjë gjuhë të shkruar të botës.

“Ky
është alfabeti im dhe që mund të deshifrohet vetëm nga tre shoqet e
mia. Në të ardhmen dua të vazhdoj t’a ruaj si kujtim ose edhe për të
rikujtuar kohërat e gjimnazit dhe shoqërinë e këtyre viteve”, thotë
Kejti.

Mënyrat për t’u bërë të pakuptueshëm, të padeshifrueshëm
dhe pothuajse të huaj për njerëzit që i rrethojnë, janë një prirje e
zakonshme për të rinjtë thonë specialistët. Disa prej të rinjve, kanë
krijuar një prirje të veçantë për të folur mbrapsht.

Ajo që
kërkohet është kujtesa e fortë, zhdërvjelltësia gjuhësore, shkathtësia
dhe durimi. “Më pëlqen të flas mbrapsht sepse përbën një risi dhe diçka
që është akoma dhe më e vështirë për t’u kuptuar”, thotë Bani, një
tjetër gjimnazist.

Shqipja konspirative dhe versionet e saj të
shumta, mund të shndërrohen edhe në temë debatesh në studio ku merren e
rimerren ide që lindin në kronika si këto. Deri atëherë, të rinjtë tanë,
do të vazhdojnë të perfeksionojnë gjuhët dhe alfabetet e tyre
personale. /top channel